dinsdag 24 februari 2009

werk (weer)

de American Gothic van advanced painting heeft nog een kleine pimpbeurt gehad om het cijfer op te krikken; zie hier het eindresultaat: ^_^Ondertussen bij Obsessions and phobia's:
Redactioneel stuk over een vrouw die niet durft te rijden voor de angst dieren / mensen dood te rijden.

Ondertussen zijn we weer in de nieuwe schetsfase gekomen voor advanced painting en het thema is... moderne adaptatie van het wilde westen whohoo!

toedels

zondag 22 februari 2009

1 maand Jubileum; de consumptie


ha! In 1 maand toch nog de gehele schouw vol gekregen met dode (lege) bierflesjes.

1 maand Jubileum; de viering

Hier een kleine foto-impressie van gisternacht. Na een heerlijke mango kip te hebben gegeten bij Uno's zijn ik en Ayla maar aan de drank gegaan om daarna wat te dansen tussen de kontschurende stereotypes in Tommy's. Na terugkomst nog drankspelletjes gedaan met de buren en tot de ontdekking gekomen dat Vodka groen licht geeft onder blacklight...nice

Zonder auto ben je afhankelijk van andere middelen van vervoerRijden in je wagentje, we haalden zeker wel 3 km / uurAyla & buurman Markgroen fluorizerende vodka...wow!

zaterdag 21 februari 2009

1 maand Jubileum; de evaluatie

Lawrance hall, overkant van mijn straat, historisch harvard shizzle

Vanavond is het zover, Ron is 1 maand lang aan in Boston, mijn begrip voor tijd is volledig verloren gegaan in de poging een nieuw dagelijks ritme op te bouwen dus ik weet niet of het lang of juist kort voelt. Wel probeer ik mezelf aan te leren dat deze situatie mijn huidige status quo is, en ondanks dat ik nog regelmatig een "wow ik kan nog steeds niet geloven dat ik in de states aan t studeren ben" moment heb moet ik zeggen dat ik redelijk gewend ben aan mijn nieuw (en compacte) leven hier. Zo kijk ik niet meer de gele schoolbussen na en 3 graden Celsius blijkt een zeer goede temperatuur voor een zonnebril en een open jas. Ik kijk niet meer op van de gigantisch dure alcoholprijzen (5 dollar voor een bierske in de kroeg...) en dat iedereen loopt met kleding van de school, met de naam in grote blokletters geprint over de broekspijp van een joggingbroek. Starbucks is standaard, ontbijd met een caffe Americano met extra expresso shot en een egg, cheese & sausage muffin. Pizza op elk moment van de dag en elk soort voedsel is verkrijgbaar met een bbq smaak. Water met aardbijen of bosbessen smaak, chocolade snoepjes met pindakaas (ieuw) en zoutjes in de vorm van lachende visjes verpakt in corn-flake size verpakkingen. Piepende en tjirpende stiplichten, stapels sneeuw, ijs of smeltwater hinderen je plan om over te steken en de weg wordt versierd door iconische amerikaanse auto's zoals yellowcabs, grote vrachtwagens en de amerikaanse politieauto's (inclusief gradient & drop shadow in het woord Police). Ik voel me als een Englishman in New York, of eerder als een zin uit Pulp Fiction "the funiest things from europe are the small differences" Het lijkt allemaal op het leven dat ik zo goed ken en liefheb, maar alles is net een beetje anders; welke kant je de sleutel draait om de deur open te doen, hoe de wc doortrekt, hoe je danst in de kroeg en wat je eet als tussendoortje.
En of ik het Nederlandse leven mis? Dat zeker, maar het leven hier is nog nieuw en verrassend en ik voel me niet eens meer een toerist, ik wijs zelfs sinds kort toeristen de weg (the old harvard campus? just go straight down Mass Ave en turn left just before harard square). Zoveel nieuwe ervaringen maken het leven fijn, maar af en toe word ik wel een beetje melacholisch naar het Hollandse leven. Ik moet toegeven dat ik vooral mensen om me heen mis, zoals eerder vermeld in mijn gedicht ontmoet ik veel toffe mensen, maar elke ontmoeting hier is abrupt en vluchtig, een opvolging van momenten, en het kost me moeite om boven de banaliteit uit te stijgen.
School is een ander verhaal, ik leer gigantisch veel en docenten zijn enthousiast over mijn werk. Ondanks dat de dagen lang zijn (tot 21.15 les, en dat 3 x per week) en een stuk lastiger om te praten over je onderbuikgevoelens in het engels vermaak ik me kostelijk. Ik heb mijn eerste cijfers terug gekregen en die schommelen zo rond de A- niet slecht al zeg ik het zelf haha.
Maar ik dwaal af, 1 maand in de states, 1 maand weg van huis, dat wordt hoe dan ook gevierd vanavond. Samen met ayla en misschien de buren biertjes poppen in Harvard square, lekker lam worden terwijl de kater van gister nog nagalmd in mijn lever. Gelukkig zijn er dingen die nooit veranderen, of je nu in Nederland of de VS bent...

Toedels & liefde

Ron

afstudeerexpo/feestje

Gister was de opening van de afstuderende illustratoren van de AiB, met gratis wijn en heel veel mensjes, het werk was zeer fijn en uiteraard ben ik zo vriendelijk om een impressie van de avond te geven zodat jullie daar niets hoeven te missen, zie hier;

Hierboven mijn gezeschap der gratis wijdrinkers, mede uitwisselingstudent Paula & buurman Brad

woensdag 18 februari 2009

fotodump


voor de geintreseerde en visueel ingestelde heb ik een hoop foto's op me hyves gegooid, of klik hier voor de directe link naar het album

toedels

dinsdag 17 februari 2009

Minimalistic life

Two keys on my keychain
Six people in my phone
And two suitcases of stuff
Are scattered through my home

Unknown in the neighborhood
And without a favored place
I try to create daily habits
Between the unknown I face

I always stutter when I speak
Sentences are abstract and short
A synopsis of a foreign speech with
Body language as last resort

Two addresses in my agenda
Hardly any hobby’s to attend
I’m meeting a lot of nice people
But it’s hard to replace a friend

I’m not sad and I’m not lonely
These are the finest of my days
It’s just hard not to romanticize;
My abstract and minimal ways

x Ron

Ron over dormparty's

Ik heb nog een klein halfuur voor mijn les begint, en ik besefte me plotseling dat ik bar weinig heb verteld over afgelopen weekend. Zaterdag (was ik alleen want mijn huisgenoot ging uit eten en bios ivm valentijn) had ik namelijk mijn eerste aanvaring met een dormparty, oftewel, een feest in een slaapkamer van een student. Ondanks dat ik welgeteld 1 iemand kende die daar aanwezig was, werd ik als Hollander warm onthaald door de bewoner van de kamer, die blijkbaar voetbalfan was. Maar toen ik de kamer binnenkwam was het aanzicht zeer opmerkelijk. Stel je het voor; een slaapkamer...het licht uit en gangsterrap uit de kleine computerspeakers. Maar het vreemdste was dat de gasten in een cirkel rond de dames staan, en de dames, op elkaar gehoopt schouder en schouder, enkel staan kont te schuren tegen de gasten; echt super banaal haha, alsof je in een budget videoclip van 50 cent terecht ben gekomen... Ook apart was dat iedereen een eigen flesje met alcoholische mixjes mee had genomen...geen bier of rose maar appelspap en sinasappelsap dat een klein beetje naar alcohol smaakt... Ik voelde me oud met mijn meer dan 7 jaar drankervaring, want ondanks de zielige mixjes zijn de amerikanen zeer snel dronken. Maar de grootste teleurstelling was dat het feest om 1 uur was afgelopen omdat dan de 'silent hours' ingaan. Er bleek een ander feest in een ander gebouw, maar toen ik met een groep dames die richting opging besloten enkele toch maar heel misselijk te worden met alle onsmakelijke gevolgen van dien. Uiteindelijk ben ik met iemand anders die wel bij zinnen was richting het feestje gegaan maar eenmaal aangekomen bleek dat het alweer gestopt was wegens klachten van de C.A's (de mensen in charge of the dorms). Teleurgesteld, verslagen en uiteraard veel te nuchter ging ik maar terug naar mijn dorm waar ik een ijskoude Samual Adams white ale opende voor mezelf en terwijl ik bijkwam van deze vreemde samenhang van momenten realiseerde ik plotseling dat ik de Rotown / zwarte ruiter / paard / waterfront / Boterwaag / Watt / Pijpelear (ja, zelfs de pijpelear) toch wel begon te missen... Om Amerikanen te laten zien wat een echt feestje is, zit ik nu te denken om zelf wat initiatief te tonen... zowiezo tijdens koningenach / dag, maar als elk dormfeestje hier bestaat uit het schuren van onwillekeurige dames wordt het voor mij tijd om een stamkroeg te vinden om bar te hangen...

zondag 15 februari 2009

werk van de eerste 3 weken

het is eindelijk zo ver, hier volgt wat van de shizzle dat hier in Boston door ondergetekende is gefabriceerd.

Principles of illustration: illustreer het woord "Facade"
Obsessions and Phobia's: A tale about agrophobia

Character design: 32 emoties (ja Robert, het zijn piraatjes!)

Advanced Painting: drie redactionele stukken


toedeld & liefde vanuit cambridge

vrijdag 13 februari 2009

De vakantie is geboekt!

Huh? is Ron dan al niet op vakantie? Nope, hoogstens lange weekenden. Wel hebben ze hier de voorjaarsvakantie in de vorm van Spring Break! Dat aan de andere kant van de zee vooral bekend is geworden door masale feesten op witte stranden. Ik had al intresse om wat warmers op te gaan zoeken, vooral toen Robin me vertelde dat bijna alle studenten aan de oostkust naar florida trekken om te gaan comazuipen, dus toen ik het laatst met Ayla het erover had waren we er unaniem mee eens dat we zeker een weekendje florida kunnen gebruiken :D

En gisternacht, zo rond 1 uur s'nachts, en voornamelijk dankzij Ayla's neus voor goedkope deals en de kunst om vooruit te plannen (als het aan mij lag ging ik zo een week van te voren kijken of er nog n plekje vrij was) hebben we geboekt! 4 nachten in Fort Lauderdale, Florida! whohoo!Fort Lauderdale staat bekend als het venetie van Amerika, en heeft als bijnaa Fort liquordale vanwege de vele bars en clubs...whohoo!

De shit is aan

donderdag 12 februari 2009

Shoppen, drinken & huiswerk...

De laatste dagen ben ik niet echt toegekomen om mijn blog bij te houden; dit voornamelijk om 3 redenen... shoppen, drinken & huiswerk; hier dus drie verhalen over mijn bezigheden, niet op chronologische volgorde...

shoppen
Afgelopen maandag was het shopdag! Ik had werkelijk meer sokken & onderbroeken nodig dus dat werd een retourtje Cambridgeside galleria, een echte amerikaanse mall met winkels winkels en nog eens winkels (waaronder een bananen republiek :D ) Naast de eerder vernoemde benodigheden heb ik ook slippers, shirts en een zonnebril gekocht. Mijn idee om een ipod te kopen is in het water gevallen toen ik een zeer goedkope mp3speler zag die meer gig had een een shuffle, dus het geld dat ik daarmee heb gespaard heb ik gelijk uitgegeven aan een supervette skullcandy koptelefoon (die duurder was dan de mp3 speler :P ) Er is een klein winkelcentrumpje in harvard square met allerlei vette winkels; een comicshop, skateshop, tatoo parlor en een japanse winkel...it's nice! Tussen het winkelen door hebben we uiteraard ook gesightseed (is dat een woord???)
Drinken
Juist...Zaterdag avond kwamen Ayla en haar kamergenoot Marissa naar mij en Jeffrey toe voor een feestje. Eerst wat rondgelopen en gegeten in Harvard Square en daarna in onze 'dorm' ingedronken met onze vaderlandse trots Heineken. Echter was 1 van ons te jong waardoor we geen kroeg binnenkwamen, dus besloten we ons maar te vermaken in de sneeuw. Denk hierbij ongeveer in het laantje van sneeuwballen gooien, sneeuwpoppen aanranden, tussen pilaren persen & het gebruik maken van rondslingerende keien en meubels.Huiswerk

Deze dagen stond ook in het teken van huiswerk, waarscheinlijk zijn jullie allemaal zeer benieuwd wat ik daar nou eigenlijk doe. Helaas zijn de stukken voor advanced painting nog niet helemaal klaar (deadline = dinsdag) maar voor de zeer nieuwsgierige hier een iniemienie previeuwtje:
PS bedankt bezoekers voor alle lieve reacties op mijn blog :) Ik heb veel goede reacties gekregen dus ik blijf proberen iedereen zo up to date mogelijk te houden van al mijn bevindingen ed

PPS; voor geintreseerde; de weblog van mijn huisgenoot Jeffrey; Lenshare, alles over fotografie, inclusief foto's van mij mhahahaha

Almere Buiten

Hier voor je met je Bananen Republiek

Oke, kijken of ik het ook rijmend de vs belachelijk kan maken

Bananen Republiek is dus een plaats voor design kleding in de vorm van een elitair boetiek...

zaterdag 7 februari 2009

Ron over amerikaans onderwijs

Ok, de laatste tijd was het voornamelijk onzin op het blog, nu weer eens wat actueels en quasi diepzinnigs. Ik heb zo enkele weken kunnen proeven van het amerikaans onderwijssysteem, hoe anders het wel niet is. De gigantisch dure prijzen voor onderwijs geeft de illusie dat hoger onderwijs zeer elitair is, maar dat valt opzich zeer mee. Dat komt omdat hier iedereen of gigantische leningen afsluit voor de studie, of 'vrijwilligerswerk' op de campus doet dat korting geeft op enkele rekeningen. Ze hebben hier echter niet zo iets als een IB groep, studiefinanciering of OV kaart, en dat doet me realiseren hoe blij ik ben met het Nederlandse zorgsysteem.
De lessen hier zijn ook zeer 'anders'. De tempo ligt hoog, net zoals de productiviteit, en het meeste bestaat uit schetsen, schetsen en nog eens schetsen (wat dacht je van je schetsen overtrekken en dan verbeteren, meerdere malen?). Wat me op een goede manier opgevallen is dat docenten op een zeer gerichte en bruikbare manier commentaar geven, en al het commentaar is technisch gericht, het concept wordt snel goed gevonden. Zo kreeg ik goede tips in het gebruik van compositie en vlakverdeling. Commentaar (dat ipv een soort van smaakgericht echt techniekgericht was) waar je daadwerkelijk wat mee kan, dat is nou fijn!
Ik vatte het verschil laatst samen als het volgende; "In europa verzin je een concept en bekijk je met welke techniek het concept het best tot zijn recht komt, terwijl in de vs heb je je goed gefocused op een techniek en kijk je welk concept het beste erbij past"
En ondanks dat het allemaal erg techniek gericht is, is de kwaliteit en materiaalkennis van de andere leerlingen divers, er zitten enkele tussen die echt bizar goed zijn, maar het gros ligt echt onder het niveau dat ik had verwacht van het land van de technische benadering (tenminste, wat ik tot nu toe heb gezien, en dat waren voornamelijk schetsen en modelstudies). Opzich goed voor mijn ego, maar niet geheel bevredigend. Het vreemdste is wel dat manga tekeningen hier wordt getolereed! Er zijn tweede en derde jaars illustratiestudenten die nog steeds de freakin cliche populistische poppetjes blijven tekenen (sterf manga, sterf), originaliteit staat hier blijkbaar niet hoog in de vaandel. De docenten hier hebben gelukkig wel een zeer hoog niveau, vooral mijn leraar voor advanced painting, Jim Houston, die fotorealistische schilderijen maakt. Wel heeft hij echter een Gonda achtige manier om jouw werk af te kraken waarneer het niet technisch in orde is. Ondanks dat een beetje discipline zeker niet slecht is, is zijn 'ik sla je ego neer met een baksteen en schop hem na als hij op de grond ligt' manier zeer oncomfortabel. Maar hij zegt erbij dat je jezelf moet harden voor kritiek, want art directors blijken nog harder te zijn...
Wat ook zeer fijn is, is de grote hoeveelheid aandacht voor digitaal schildren. Naast mijn les digital illustration: photoshop, wordt er ook bij advanced painting ruimte voor digitaal schilderen. Modelstudie? sleep je macbook en wacom mee :D wat zal het fijn zijn als Danai dat ook toeliet voor zijn minor schilderen ;)

tot zovel mijn 2 cents, toedels vanuit winthrop hall, cambridge

PS; verwacht binnenkort wat werk online...whohoo

Ondertussen in Nederland...

...veranderd er bar weinig (woordgrap ha!), de illustratie posse blijft rondhangen in de Rotown, met of... met Ron :D

madd props & kudo's voor Robin voor de foto & Vincent voor het sjouwen van Ron

woensdag 4 februari 2009

highlight van de superbowl

Het hoogtepunt van de superbowl; deze reclame :)

It really ties the room together

Ik kan maar niet ophouden met de Big Lebowski citeren, na een gratis slaapbank en een gratis tv hebben we nu dankzij craiglist ook een gratis vloerkleed. Om 1 uur 's nachts opgehaald wel te verstaan :P whohoo

ps, ja dit is mijn woonkamer; v.l.n.r. mijn Bed, mijn kledingkast, Jeffrey's bureau, mijn bureau, slaapbank

maandag 2 februari 2009

Size matters

En het leukste is, met kleine auto's bedoelen ze niet eens smarts of mini coopers...

zondag 1 februari 2009

Beergames, Golden monkeys and Dicks

Mijn tweede weekend in de states, maar de eerste met alle andere leerlingen erbij, dus het zal hoe dan ook een feestje zijn :) Mijn vrijdagavond begon met een international game night, speciaal voor buitenlandse studenten waren er spelletjes vanuit alle hoeken van de wereld gesleept om elkaar beter te leren kennen. Ondanks dat dit wel gezellig was misde ik hierdoor wel het begin van de hypnose show, en de enigste lege plaatsen waren geheel voorin. Dit monde uit tot een kort podiummoment voor mij toen ik een lapdance kreeg van 4 (!) gehypnotiseerde gasten... juist. Om dit trauma te verwerken ging ik met wat dames van het eerste jaar Zoolander kijken (die film blijft baas) en om een uurtje of 1 richting mijn eigen gebouw. Daar aangekomen bleek dat mijn overburen zich bezig hielden met een typisch amerikaans tijdverdrijf...alcoholspelletjes. Enthousiast ging ik meedoen met het spel genaamd 'kings' en ik moest nog behoorlijk mijn best doen om de achterstand in te halen en de eeltlaag van mijn lever te penetreren... pure vodka hielp daarbij. De nacht eindigde met het "met zijn alle op de zelfde slaapbank in slaap vallen" moment en de volgende dag ging ik weer gewoon lekker vroeg verder met schetsen. Slapen is voor butjes.Zaterdag avond had ik met Ayla en haar huisgenoot afgesproken om naar de film te gaan; the curious case of benjamin button. Zeer mooie film, ondanks dat het af en toe alles erg gedramatiseerd wordt (en dat er nog nooit zoveel mensen zijn gestorven van ouderdom in 1 film) blijft het zeker een aanrader die filmografisch zeer mooi in elkaar zit. Daarna zijn we nog even in downtown Boston naar een kroeg gegaan en heb ik me op de vreemde bieren gestort, waarvan de hoogtepunt wel de trappist 'golden monkey' was

De volgende middag werd ik wakker met het bericht van mijn huisgenoot Jeffrey dat hij er aan kwam... met een bank! whohoo. Na het sjouwen van de slaapbank zijn we het gaan vieren in het restaurant met de slechtste service ooit...Dick's last resort. De slechte service is echter een gimmick dat erg op de lagspieren werkt. Er word met spullen gegooit, personeel scheeuwt en lijken ongeintreseerd. Toch was het allemaal erg smakelijk en kregen we een leuk hoedje.Hierboven zie je roommate Jeffrey en zijn vriendin KellyI went to dick and all I got were two lousy balls.

Oja, vanavond nog de superbowl gekeken met een groepje of 8 man, maar het team waar we voor waren, Arizona (afgekort AZ...ze speelde zelfs in het rood wit), verloor dus echt een dikke party was het niet...snik