De rest van de eerste week

De eerste dag is al geblogd, nu is het tijd voor de rest van de week... De woensdag begon echter wat minder met sneeuw...heel wat sneeuw. Dat viel opzich wel mee totdat het later in de middag begon te regenen, en alles spiegelglad en nat werd. De afvoer lag nog vol met sneeuw dus op de wegen ontstonden kleine meren waar auto's op volle snelheid door heen reden...leuk
De lessen die dag waren echter wel heel fijn. digital illustration: photoshop beloofd veel te gaan worden, me moeten dit semester 3 illustraties maken en het onderwerp is....totaal vrij! whohoo. Daarnaast krijgen we les om oa olieverf en aquarel te immiteren in photoshop. Nice. De les daarna was drawing for illustration en was redelijk vergelijkbaar met modeltekenen. Wel moesten we uiteindelijk het model in de stijl van onze favo illustrator tekenen, dat was opzich wel interesant. In de avond kreeg ik character design waar we ook vele diverse opdrachten voor gaan krijgen, de productiviteit ligt ook hier hoog.
Dit zijn al mijn dummies en tekenvellen. Elke les heeft zijn eigen dummie nodig blijkbaar... Donderdag waren de lessen bijna hetzelfde als dinsdag (principles of illustration & advanced painting) maar nu konden we lekker tijdens de les doodlen en...schilderen!Ben net terug van een avond sale van de lokale art-suply store Dick's Blick (wat's in a name) waar aib studenten 20% korting hadden :D dus ik heb redelijk wat ingekocht jeej. Maar moet wel zeggen dat die lange dagen (tot 21.15 les) wel redelijk vermoeiend zijn...tijd voor slapies doen dan maar...morgen mijn vrije dag dus dat wordt....huiswerk maken.....

toedels

p0rn!

hier zeg ik niks bij, het is in open doelen schieten...

eerste dag school

Haaihaai iedereen, even een snel berichtje want ik ben best wel gaar, maar toch wou ik wel wat vertellen over mijn eerste lesdag. De eerste les was van Robert Kaufman en was "principles of illustration" een les wat eigenlijk voor freshmen is (eerstejaars) maar mij toch interesant leek. Hier is het de bedoeling om heel veel te schetsen (elke week een nieuwe redactioneel-achtige opdracht...bam!). Het gaat niet om de uitwerking, maar om de benadering van het onderwerp. Ben benieuwd of dit erg verschild van de europese manier. De tweede les was "obsessions and phobia's" (ook gegeven door de superaardige Robert Kaufman, die blijkbaar ook les heeft gegeven aan ons afdelingshoofd Danai) en is een themales waarin we in de loop van het semester steeds vrijer worden gelaten. Leuk is dat dit weer junios en seniors zijn (derde en vierde jaars) en ik ben van plan hier heel gemotiveerd en geinspireerd door te worden. Na een minimaal avondeten had ik "advanced painting for illustration" van James Hoston. Ik denk dat deze les het zwaarst word omdat ik nu al voor donderdag al 3x 10 redactionele schetsen klaar moet hebben en dat binnen enkele weken moet gaan schilderen...maar ik denk dat ik hier echt veel ga leren :) als ik tenminste de huiswerk-tsunami aankan (ach, het is nog niet vergeleken met de 200 schetsen van ayla ;P ) Als het echt te link wordt, kan ik nog 1 vak laten vallen, maar ik ga eerst kijken of ik met dit vakkenpakket een beetje kan overleven.

Toedels

Dikke Dis

En het leukste is, dan sta je daar op de wdka te wachten op je printje van een overbelaste laserprinter...

two days before the day after tomorrow

Morgen is het zover, dan beginnen mijn lessen aan de aib, de art institute of Boston :)
Maar eerst nog over gister, toen kon ik weer eens heerlijk Nederlands praten, ik ging immers koffie drinken met ayla. Eerst gingen we wat drinken in de altijd gezellige Quincy Market en daarna hebben we een rondje gelopen rond het theater district en china town.

Vanmorgen ben ik ter voorbereiding en orientatie alvast naar mijn school gegaan en het is gezellig! Het is wel klein (niet zo'n fabriek als de wdka) en verspreid over twee gebouwen op val afstand van elkaar. Ben echt zeer benieuwd naar de lessen en de medestudenten, dus dat wordt aftellen voor de grote dag...van 12.20 tot 21.15 les...dat wordt een latertje...Oja, en dit is het uitzicht van het tweede gebouw, dat vlakbij de red socks stadion staat. Gun shows, we sell guns, no id required...welkom in amerika...

warmtekenen

Aangezien overmorgen mijn eerste schooldag begint besloot ik mijn wacom alvast warm te tekenen...
En het is een...zwevende stier...

Blanketshopping Sightseeing & Iceskaten

Vanmorgen was ik weer vroeg wakker, waarschijnlijk de laatste bijverschijnselen van de langzaam verdwijnende jetlag. Ik besloot toch maar eens een goede deken te kopen, dit kon bij de Target, een soort supermarkt meets V&D. Op de kaart leek het echter een stuk dichterbij dan dat het daadwerkelijk was dus ik besloot te lopen...juist...leermomentje. De target lag namelijk in Summerville (een stad ten noorden van Cambridge). Maar ik heb tussendoor wel heerlijk kunnen sightsseeen.Dit is een van de vele kerken die ik ben tegengekomen, ze zijn hier niet echt concequent qua stijl want alles wordt door elkaar heen gebouwd. Tijdens deze wandeltocht ben ik ook mijn eerste eekhoorns tegengekomen!Er zitten blijkbaar gigantische hoeveelheden eekhoorns overal, en ze zijn niet eens mensenschuw, ook zag ik een arend ten midde van harvard square! (en wij maar trots zijn op de bevers in de biesbos...)
Na de epische wandeltocht ben ik teruggegaan naar de campus en samen met Rachel, Jeff (niet kamergenoot Jeff), Samantha en Austin wezen schaatsen in de frog pond in de Boston Commons (het grote park) en ik, met mijn nationale schaats-trots, was de enige die was gevallen...tja. Snel afgeklopt en door naar...sightseeing in Boston! Hieronder een oude wolkenkrabber:
Eerst waren we naar de zogenaamde Quincy Market gegaan, een hal vol met eettentjes en livemuziek waar het oprecht gezellig was. Naast de hamburgers en pizza waren er ook veel vis en schaaldieren te vinden. Omdat het allemaal zo lekker rook besloot ik voor de tweede keer te lunchen met overheerlijke garnalen tortelini.
Daarna gingen we naar de haven waar het dankzij de wind echt heeel erg koud was, wel konden we mooi genieten van de waterfront van Boston...Uiteindelijk zijn we naar het New England Aquarium gegaan, maar we zijn natuurlijk arme studenten dus hebben we geen kaartje gekocht maar keken we enkel naar de zeehonden die een buitenverblijf hebben, en om een vreemde reden met grote regelmaat op zijn kop zwemmen... Op de foto zie je btw v.l.n.r. Rachel, Austin & Jeff

Het was een lange dag van veel doen en zien dus ik hou het maar hierbij, de toedels! :D

Lego snoepjes

En het leukste is, het smaakt zelfs naar plastic...

tussen campussen en departments

De afgelopen dagen stonden in de thema van orientaties en introducties, samen met de eerste jaars nieuwkomers zijn we voorgesteld aan de vele teams, clubs, afdelingen en kantoren van lesley collage. En ik moet zeggen dat het een hoop info is dat je krijgt voorgeschoteld, en de hoeveelheid formulieren, papieren en boekjes loopt echt de spuigaten uit. Ik kan echter wel met gerust hart zeggen dat ik me hier uitstekend vermaak. Gister heb ik ook mijn roommate Jeff ontmoet die fotografie gaat studeren en samen met hem en een vriend van hem zijn we gister voor het eerst in de kroeg beland whohoo. Het lokale bier heeft iets weg van Guinnes, maar is minder donker en zwaar. Zoals verwacht waren ook de stroopwafels een denderend succes bij de amerikanen.
Wat mijn rooster betrefd kreeg ik wel wat slecht nieuws, het vak book illustrations is uitgevallen, maar ik ga as woensdag proberen om in een vierde jaars klas te komen met als thema 'phobia's and obsession' klinkt interesant vond ik zo :P

toedels

Ron

Contact

Als mensen me willen bereiken raad ik voornamelijk mail aan, die check ik het voornaamst; mijn adres is uiteraard... ronschuijt@hotmail.com

Ik ben sinds vandaag telefonisch bereikbaar, mijn nederlandse telefoon werkt hier niet dus moet je me bellen of sms-en op mijn nieuwe en spotgoedkope telefoon: 001-617-2339561

veel makkelijker en geheel gratis is echter het gebruik van skype, dankzij dit mooi kunstje software kan bellen geheel gratis via de computer met iemand anders die ook skype heeft. Het enigste wat je dan nog hoeft te doen is mijn gebruikersnaam toe te voegen ( crapcore ) en wachten tot ik online kom :) Dat ik zo vaak mogelijk probeer te doen uiteraard...

Post kan ik ook ontvangen via een postbox op de campus; dit is het adres:

Lesley University
c/o Ron Schuijt
Box 536
47 Oxford Street
Cambridge MA 02138

Let op! dit is niet mijn woonadres

foto-impressie

Hierboven een kleine impressie van mijn omgeving; v.b.n.b.; een huis op de hoek van mijn straat, een harvard gebouw, wat huizen in de omgeving van harvard square en de lawrence hall, een onderdeel van mijn campus :)

btw de omschrijving van mijn gebouw volgens lesley university staat hier

Koning Burito

En het leukste is nog, dat je na twee happen merkt dat je eigenlijk niet zoveel trek had...

En zo begon de Odysee

De poep is nu echt officieel aan, gisterochtend vertrok ik vol zenuwen (zoals alleen ik zenuwachtig kan zijn...) naar schiphol om via london heathrow te vliegen naar Boston. Onder het genot van een kop koffie heb ik afscheid genomen van mijn familie en ben vol onderbuikgevoelens richting mijn vliegtuig naar London gegaan. Deze reis was zeer kort dus echt naslapen kon ik niet, wel was het in London zeer helder dus kon ik mooi de stad in vogelperspectief bekijken. Hierna was het de taak om mezelf 7 uur (!) te vermaken in heathrow voordat ik het vliegtuig naar Boston kon pakken. Dit deed ik voornamelijk door rondjes te lopen en rond te kijken, naar Obama kijken, winkeltjes kijken, plafond kijken, mensjes kijken en dergelijke. De gaarheid sloop langzaam naar binnen maar echt slapen kon daar niet. Uiteindelijk kon ik inchecken en heb daarna met allemaal amerikanen nog even de eindspeech van Obama gekeken (inclusief applaus) en daarna op de 767 gestapt voor Boston. Deze vlucht heb ik voornamelijk geslapen en wat gekletst met een vrouw uit libanon die blijkbaar grafisch ontwerpen studeert in Boston (wel op een universiteit die ik nog niet ken, dus er zijn meer dan 2 kunstacademies in deze stad...wow). Echt foto's van de vlucht heb ik helaas niet, maar het was toch donker dus je zag toch niets.

En plots sta je daar, in Boston. lichte sneeuwval, donkere lucht. Ik deed een poging het metrostation te vinden, maar na wat zoeken en vragen bleek dat de metrolijn van het Logan vliegveld (vernoemd naar Wolverine) naar de binnenstad een bus was...juist.... het mooiste was nog wel dat de bus gewoon simpelweg onder de grond ging rijen als een soort wannabee metro. Via 1 overstap (dit x wel met een echte metro) kwam ik aan bij Harvard Square in Cambridge waar ik naar de Lesley campus kon lopen. Dit leek op de kaart een stuk makkelijker...maar uiteindelijk kwam ik aan bij Public Safety waar ik heel vriendelijk werd ontvangen door grote brede afro-amerikanen. Er werd gelijk een pasje voor me gemaakt en daarna reden ze me naar de overkant van de straat (het is waar, amerikanen rijden overal voor...) waar ik me sleutels kreeg en daarna werd ik doorgereden naar mijn huis

Mijn campus woning is een mooi oud gebouw tegen het harvard gebied aan, samen met wat andere woningen vormd dit een klein campusje op 5 minuten loopafstand van de hoofdcampus. De kamers zijn groot en de verwarming staat hoog. Wel is het nog heel kaal en saai. Op de foto zie je de straat waar ik in woon. De eerste nacht sliep ik als een roosje, het enigste opmerkelijke was het geluid dat de verwarming produceerde. Ik ben oude huizen en krakende verwarmingspijpen gewend maar dit sloeg echt alles. De geluiden die de verwarming produceerde waren onder andere; een heipaal, iemand die afwast en servies stapelt (heel raar...) klussende poolse bouwvakkers, waterkokers of een knisperend houtvuur (de laatste klonk erg ontspannen...)

Ik heb vanmorgen uiteraard eerst koffie gedronken en ontbeten met stroopwafels, daarna naar de hardware store gegaan voor nog wat aankoopjes en zometeen heb ik om 1 uur een orientatie bijeenkomst voor internationale studenten. Ondanks dat ik nog wel meer te vertellen heb houd ik het voorlopig even hierbij, toedels & tralala vanuit Boston!

Laatste fixes

De laatste voorbereidingen worden afgerond, het visum is binnen, het contract voor mijn on-campus kamer is getekend, de creditcard is warmgepind en de koffer staat klaar; dit betekend echter ook dat hier in Nederland alles wordt afgesloten, werk opgezegd, laatste Rotown (inclusief kapsalon), morgen de laatste les en zaterdag de laatste x welpen. Van al deze afsluitingen word ik wel een beetje melancholisch, maar dat word op een verwarrende wijze afgewisseld met hysterische spanningen voor wat komen zal. Het voelt als een rivella light; een beetje vreemd, maar wel lekker

Afgelopen week is schoolgenote Ayla al naar Boston gevolgen (andere school, andere opleiding (grafisch vormgeven) maar wel dezelfde stad) en zo al de eerste indrukken van Boston door de ogen van een Nederlander kunnen meemaken. Uiteraard kunnen jullie ook haar avonturen nalezen op haar reisblog (link).

toedels

ps, ik kreeg klachten van visueel ingestelde lezers dat er te weinig beeldend materiaal aanwezig was op mijn blog; hierbij dus een foto van mij incl. mijn net verworven visum :D

Weetjes van Ron voor jou: Boston?

Omdat ik zo enthousiast vanavond bezig ben met mijn blog, kan er ook geen bericht wegblijven met random weetjes van Boston:

-Boston is een (voor Amerikaanse begrippen) oude stad die in de staat Massachusetts ligt, een paar honderd km boven New York. Dit gebied in de VS is voornamelijk bekend als 'new england'
-de Art Institute of Boston is onderdeel van Lesley University, die gevestigd is in Cambridge, aan de andere kant van de rivier.
-Cambridge is voornamelijk bekend van zijn universiteiten, waaronder Harvard
-Boston was in de VS de eerste stad met een stadspark, een publieke bibliotheek en een metro
-De oorlog voor onafhankelijk is ongeveer begonnen in Boston, met het zinken van een engels theeschip dat bekend is als 'the Boston teaparty'
-De oorsprong van de Bostonse bevolking is grotendeels iers
-Boondock Saints, the Departed en Good Will Hunting spelen zich af in Boston, en Ice Man, die mooiboy uit de X-men komt ook uit Boston
-Boston (inclusief Cambridge) telt meer dan 15 (!) universiteiten...
-Aerosmith, the Pixies, the Dropkick Murphy's, James Taylor, Killswitch engage en the Dresden Dolls komen uit Boston, Staind komt van een stadje uit de omgeving genaamd...jawel...Springfield
-Benjamin Franklin, bekend van de vlieger en de bliksem, komt ook uit Boston
-Uit de suburbs en bijsteden van Boston komen oa John F. Kennedy, John Kerry, en jazeker; Matt Damon en Ben Affleck! jaaa, allebei!
-Het is 5561 km van Amsterdam naar Boston
-De tv series Ally McBeal en Sabrina, the teenage witch spelen zich beide af in Boston
-Boston werd niet vernietigd tijdens War of the Worlds (de Tom Cruise remake)
-In Boston wonen bijna 4% meer vrouwen als mannen...whohoo!

Zal ik Nederland missen?

Laatst vroeg iemand aan mij of ik Nederland wel zou missen tussen alle lessen en feestjes door, uiteraard verwacht ik een druk programma in de states, maar uiteraard verwacht ik toch regelmatig aan het koude kikkerlandje te gaan denken. Dit blog is daarom ook het middel om contacten te onderhouden met Nederland als ik aan de andere kant van de wereld zit. En ondanks dat de tijd snel zal gaan en ik niet te melodramatisch ben mijn hoofd in NL wil zitten, heb ik toch een lijstje gemaakt met dingen die ik verwacht te gaan missen in Boston. Halverwege de uitwisseling zal ik dan terug kijken naar het blog en evalueren...maar nu eerst; de lijst:

-Familie, vriendjes & vriendinnetjes (haha ik weet het slijmslijm, maar het is wel zo :P)
-Alle kids van de welpen, wie moeten er nu met z'n 10en tegelijk schreeuwend om me heen rennen?
-Nederlandse nuchterheid, de calvanistische eigenschappen van Nederlanders blijf ik toch wel waarderen
-Heuvelloos; fietsen is nog nooit zo makkelijk zonder bergen
-het gematigd klimaat; ik ben een koukleun en momenteel ligt er nog een dik pak sneeuw in Boston..leuk
-Unox en hema worsten, wat kan ik zeggen, ik hou gewoon van worsten...(dude...dat was te gay)
-Biertjes poppen in de Rotown, zouden ze daar ook een stamkroeg hebben?
-Alle uithoeken van het hele land zijn binnen 1 dag te bereiken, ook is er maar 1 tijdzone en 1 klimaat en weet je ongeveer waar een stad ligt.
-Woordgrapjes, in het engels moet ik weer een heel nieuw scala aan flauwe grapjes verzinnen.
-Geen jeugd van Tegenwoordig verwijzingen, dat kennen ze daar blijkbaar niet (noobs)
-Koningendag
-Koningennacht, niet te lam worden anders wordt ik jaloers.
-Hier word je niet continue gevraagd om wiet, of als stereotype met klompen en tulpen vergeleken
-Ziektes als scheldwoorden, ik kan ze natuurlijk wel blijven zeggen maar is minder effectief, 'fuck' is echter een prachtige vervanger
-veel spullen hebben en dan vooral rommel, daar blijft het bij 1 koffer
-de euro, dat voelt tenminste niet aan als monopoliegeld
-pindakaas klinkt alleen al lekkerder dan peanutbutter
-de kapsalon! ze hebben daar wel genoeg vervangend voedsel met evenveel calorieen, maar even lekker???
-ect...

Ron & Joost afscheidfeestje

Afgelopen Zaterdag (ondanks het net gedichte koolmono-oxide lek) was het afscheidsfeestje van Ron & Joost (Joost gaat enkele maanden door zuid amerika zwerven) en er kan met gerust hart zeggen dat het weer oudewets AAN was :) Het feest was extra hard aan dankzij een live optreden van Patern cuttoff, een haagse experimentele electro duo die bewapend met microfoon, keyboard, macbooks en toffe touchpad dingetjes de oude houte vloer liet schudden (onderburen hadden maar 1 keer geklaagd :) ik hoop dat ze nog een beetje konden slapen). Daarnaast was er ook the return of the tekenmuur (die helaas het eind van de avond niet gehaald heeft) en het overgeven van de klassenslettenfakkel (een branden fallus-symbool) die nu trots gedragen wordt door Thijs. Bij deze wil ik iedereen bedanken voor de geweldige avond, en als aflsuiter een collage voor de algemene impressie van het feestje :D












Ik weet nog niet hoe ik de image instellingen moet wijzigen, dus je kan op het plaatje klikken om de betere versie te zien. Weet iemand hoe ik die instelling kan veranderen?



Toedels & Tralala

Ron

The good, the bad and the visa

Ok, het was zo ver, volgens de checklist die ik van lesley university had gekregen was ik klaar om naar het amerikaans conculaat te amsterdam te gaan. Ik was op tijd vertrokken van de les zodat ik op een koude maandag middag rustig richting amsterdam kon gaan. Tussendoor kwam Jan de zeeman nog even langs voor een kopje thee en om te vertellen dat 4 maanden weg helemaal niet lang is...voor zeeman standaarden uiteraard. Het was weer wennen om richting Amsterdam te gaan, niet dat ik iets tegen Amsterdam heb, ik kom er gewoon nooit. Vorig jaar was welgeteld 1 maal in onze hoofdstad, om op sloterdijk over te stappen naar Zaandam voor een legale graffity spuitplek...
Ik had van onze wittewijn kapitein Jan ook gehoord dat museumplein makkelijk te lopen was, dus om gelijk weer eens de pracht van onze goude-eeuwse trapgeveltjes te genieten liep in goede moed de boordjes museumplein achterna. Hieruit bleek weer dat ik moest werken aan mijn conditie, want het was nog een redelijke wandeling, maar gelukkig kwam ik nog op tijd aan op het conculaat.
Poging 1: Nadat ik werd toegelaten door de elektisch bedienbare poort kwam ik er achter dat mobiele telefoons je wachtijd zo'n beetje verdubbelde, net zoals een schoudertas of water, die ik uiteraard beide bij me had. Maar gelukkig kon ik na een kwartier buiten in de kou staan naar binnen en werd ik gelijk gewezen op het feit dat ik de verkeerde maat pasfoto's bij me had. Niemand had me blijkbaar verteld dat in Amerika andere maten pasfoto's gebruikelijk waren, en zo stond ik weer buiten. Wel waren ze zo vriendelijk om me te wijzen op een foto-zaak zo'n 10 minuten lopen er van daan. Minpuntje was echter dat ze over 20 minuten al gingen sluiten...Morgen ochtend kon ik terugkomen
Poging 2: Dinsdagochtend te vroeg (kwart over 8) stond ik weer op museumplein (dit x had ik wel de tram genomen) en kon, omdat ik zonder telefoon, water en tas was, gelukkig redelijk snel naar binnen. Hier liep ik echter weer tegen de lamp, ik had geen retourenvelop. Dit stond echter niet op mijn checklist maar toch werd ik doorverwezen naar een postkantoor...die pas om 9 uur openging...
Poging 3: Half 10 kwam ik voor de derde keer binnen, maar bij de balie kwam ik erachter dat ik alsnog een formulier niet bij me had (deze stond uiteraard ook niet op mijn checklist...) Dit formulier kon ik gelukkig ter plekke invullen, maar uiteraard ging dit niet zonder slag of stoot. Ik had namelijk info nodig die ik toen niet bij de hand had, net zoals mijn telefoon om mensen te bereiken die t wel wisten... Ik kon de volgende ochtend terug komen
Poging 4: Woensdag ochtend, ik heb alles wat ik nodig heb, hoop ik, 10 x alles gecontroleerd, 1x maal terug gelopen en ook dit maal was ik rond half 9 op het museumplein. Er stond een redelijke rij dus om de tijd te doden legde ik de routine uit aan een pre-babyboomer en raakte ik aan de praat met een stewardes. Opmerkelijk was dat ik dit keer wel alles bij me had, en dat de hele visa-aanvraag een stuk aangenamer erop wordt :) Bij de tweede balie, waar je moet uitleggen wat je eigenlijk wilt doen in de states, werd er enthousiast gereageerd op mijn plannen door een metrosexuele man die me zelfs succes wensde met mijn studie. En ondanks alle burocratie die ik de laatste dagen heb meegemaakt kon ik weg lopen met een glimlach op mijn gezicht... weer een stap dichter bij Boston whohoo