Nachtelijke stresss

Ik voel soms gewoon de drang om de hele nacht lang met mijn homies heen en weer te lopen in de gang
Helaas voor de huilende rappers, vannacht geen heen en weer geloop maar vooral bloed zweet en tranen in de vorm van oudewetse arbeid. De laatste week school had meer stress dat ik eigenlijk wou. Ten eerste het huiswerk, deze week moet alles op cd en in print worden ingeleverd. Morgen alleen al 3 vakken. Niet alleen loop ik achter met Character Design, ook moet ik nog een dozijn verbeteringen doorvoeren als ik die A wil ontvangen, en uiteraard morgenochtend nog eens vanalles scannen wat ik nog niet digitaal heb... blaat.
Nummer twee is de zogenaamde Swineflu, ondanks dat ik niet zo snel van dit soort berichten bezorgd raak, schok ik toch even van een mailtje van mijn school in het koude kikkerlandje. Blijkbaar moet ik de eerste de beste vlucht naar Nederland pakken als de Swineflu situatie hier uit de hand loopt. Er zijn al mensen in New York opgenomen met de ziekte brrr. Maar hou die rust, mensen moeten echt dood op straat neervallen al wil Buitenlandse Zaken een negatief reisadvies wil geven. Belangrijk is om gewoon te blijven ademen en dagelijks de website van de World Health Organization in de gaten houden...
En ten derde merkte ik in de loop van de avond dat mijn hand en arm weer eens pijn begon te doen. Niet gek als je ziet hoeveel uren ik verslijt achter mijn wacom, maar RSI sympthonen zijn echt het laatste wat ik me kan veroorloven op dit moment...

Maar tot zo ver weer even mijn klaaguurtje, wat gelijk mijn pauze was. Het is hier half 2 's nachts en ik ga weer vrolijk verder. En net zoals ik deze post begon zal ik ook eindigen met een citaat van de huilende rappers;

Slapen is voor butjes

And they called it a Ho Garden

Een weekend lang Amerikaans tuig spelen in Western MassachusettsWeg met het huiswerk! Het weer was te mooi om in mijn dorm te bivakeren. Met nog maar twee weken te gaan in de states was het tijd alle remmen los te gooien, en uiteraard doe je dat niet alleen; Jeff haalde me op om een weekend lang rond te hangen in zijn stad in het westen van Massachusetts. Chikopee, Holyoke, Northampton & Springfield, maar onze eerste stop was Salem.

Salem is een zeer oude stad (ouder dan boston) met een historische haven en een belangrijke rol in de geschiedenis van de Amerikaanse heksenjacht. Dit betekende dat overal heksen/ wicca / halloween winkels waren...en een piraten museum haha. Hier hebben we gelunched en een biertje gedronken. Tot mijn genoegen vonden we een terras dat Hoegaarden schonk, en het mooiste was nog dat Amerikanen het uitspreken als Ho Garden whaha.
Daarna via de turnpike richting Chikopee gereden, waar we even een spannend moment hadden toen iedereen massaal en zonder duidelijke reden heel hard ging remmen. Auto's wijkte zelfs uit naar de berm en de rem van Jeff's auto maakte sinsdien een beangstigend piepend geluid. Maar gelukkig zijn we veilig aangekomen in Chikopee, waarna we na een korte rondleiding in het kleine pitorseke huisje van Jeff en zijn ouders + gehandicapt (en heel schattig) broertje heb ontmoet, doorgereden zijn naar Northampton. Ondertussen nog gestopt voor dinosaurus voetstappen en een semi legale graffity muur bekeken. In Northampton wat ateliertjes bezocht, waar de verkoopster ons blijkbaar zag als een stel en een schilderij van 3000 dollar aan ons wou verkopen, heel grappig tavereel. Daarna zijn we naar de campus van Smith University gelopen, waar ze niet alleen het vredespaleis in het klein hadden nagebouwt, maar ze hadden ook een grote tuin die geheel in de bloei was. Helaas had ik mijn camera in de auto laten liggen dus hier geen visueel verslag van. Daarna lekker gebarbequed met de grootste steaks die ik ooit heb gezien en daarna wezen pubcrawlen in North Hampton. Flink biertjes gepopt, waaronder The Steamer en Hopzilla geprobeerd.

De volgende ochtend eerst ontbeten met vierkante hamburgers bij Wendy's, en daarna richting mount Tom (echt geniale naam) voor een hike om te genieten van het mooie weer en het uitzicht. Na een flinke klim hadden we een mooi uitzicht over de Pioneer valley en stuitte we op een ruine van een oude herberg...nice!
Toen kwamen we erachter dat we totaal geen drinken meer hadden dus werd het tijd voor wat ambachtelijk ijs en daarna shoppen voor de volgende barbeque...in walmart!
En uiteraard is dit een amerikaans cliche, alles is groot, vooral de mayonaise haha
En dan werd het tijd om het vlees te braden...met jack daniels barbeque saus!
Na wat kilo's vlees en aardig wat Sam Addams Summer Ale in onze magen zijn we richting springfield gegaan voor de volgende pubcrawl. Onderweg werd het me uitgelegd dat dit de springfield is waar de simpsons op gebaseerd zijn. Ondanks dat er een stuk of 6 Springfields in de vs zijn, is dit de enigste Springfield met een spoorweg erdoor heen, net zoals de springfield in de simpsons (denk aan the wrong side of the track). Ook Mayor Quimby spreekt net zoals Kennedy, die hier uit de omgeving van Springfield komt, en als laatste wapenfeit komen de makers van the Simpsons ook uit de omgeving van dit stadje, dat vandaag de dag vooral bekend is van Porturecan scum & white trash. We parkeerde zorgeloost naast een parkeerplaats waar Jeff doodleuk vertelde dat er laatst een schietpartij was...juist.
Op naar de Saltydog Saloon, een motorcycle bar met Riding Bull, waarop visueel interesante taferelen zich plaatsvonden.
Daarna nog naar een andere bar gegaan waar we heerlijk op een patio (soort van terras) hebben gebiert, veel quasiebekenden van Jeff ontmoet en ook kwam ik tot de ontdekking dat die ene leuke kleine meid eigenlijk al een kind had...wow... welkom in springfield
De volgende ochtend was het alweer richting Boston, het huiswerk wacht al op me en er staat nog een diner met mijn zus op me te wachten, wel kan ik zeggen dat ik weer veel bizarre, interesante en memorabele dingen heb gezien in 1 weekend. Een roadtrip door de amerikaanse cultuur, des te verder van de kust, der te clichematiger de amerikanen (en het landschap) worden. En terwijl ik door een drive-through starbucks mijn koffie bestel, kan ik er best wel om lachen.

Toedels & liefde

o no! nog 2 weken te gaan

Tja niet echt veel nieuws te melden, voel me wel al wat beter, het weer wordt ook beter en er komt ook een einde aan het huiswerk. 1 weekje school, 1 weekje vrij en dan is het alweer afscheid tijd voor Boston, dan is Ron is niet meer on. En plots realiseer ik dat ik nog ergens een to do lijstje heb liggen van dingen die ik wou doen in de states. New Orleans en disney world haal ik niet meer, cape cod en het Norman Rockwell museum gaat ook wel lastig worden, maar wacht, was is dit? Een weekend lang Sam adams drinken, barbequen en als amerikaans tuig rondhangen met Jeffrey? Morgen vertrek ik ha! Een weekend lang the real american life meemaken in chikopee, dat naast Holyoke ligt (birthplace of volleyball), wat naast Springfield ligt (bekend van oa de herkomst van sting...toch?). Een weekend lang rondhangen met "my best old american buddy" en heerlijk alle bergen huiswerk negeren.
Ondertussen ben ik ook een koningendag feest hier aan het organiseren als afscheidsfeest, en aangezien ik hier toch te kort blijf om van de campus afgetrapt te worden gaan alle remmen los :D

Ook zit ik al na te denken wat ik in hemelsnaam als eerst moet doen als ik terug kom, tonijnsalade met zongedroogde tomaat maken? Enkeltje rotterdam kopen voor Rotown? Mijn bed in den haag heroisch terugeisen? Alle foute R&B moves verleren in een marathon danspartij in t paard? Foute jeugd van tegenwoordig verwijzingen zeggen? Kapsalon eten? In de pijpelear belanden? Een willekeurige meid simpelweg aanspreken in mijn moedertaal?

De mogelijkheden zijn eindeloos...

oja voor de visueel ingestelden hier nog wat foto's van me narcistische zelf in NYC, inclusief ode aan James Dean (had dus eerst James Jean ingetypt... heb blijkbaar een overdosis amerikaanse illustratie gehad haha)



Toedels, Liefde, tralala en tot over 2 weken en 2 dagen! Ha!

fanboy

Ok, ik heb misschien een beetje een griepje te pakken, met mijn neus die contstant leegloopt en een knarsende hoofdpijn die op het ritme van de nieuwe prodigy cd meebeukt, maar ik kan toch zeggen dat ik met veel plezier aan dit stukje jeugdsentiment heb gewerkt. Eens een starwarsfan, altijd een starwars fan. (en ja hun hoofden zijn bewust zo groot, het zijn bobbelhead tusken raiders haha!)

It's all in the family

Dit weekend had ik speciale gast hier in Boston. Lucie kwam samen met Jeroen een weekendje buurten en ik had het genoegen hun te introduceren aan de amerikaanse cultuur :)
(oja, btw mijn haar is kort omfg)
Dat betekende weer sightseeen, rondlopen en vooral genieten van het mooie lenteweer.
Zie hierboven ik en mijn gezustert in de boston commons met de statehouse op de achtergrond.
En zaterdagavond hebben we onze samenkomst afgesloten met een feestelijke maaltijd in multicultureel amerika oftewel japans...in chinatown dus. De japanse Hot Pot is een mix tussen fonduen en soep maken. Heerlijk met lapjes vlees en vreemde groenten, en hard werken met die stokjes. Morgenochtend vertrekken ze naar New York en wordt het voor mij weer huiswerktijd pfff... Maar in ieder geval weer geweldig genoten met oudewets hollands lullen en freddies poppen.

toedels & liefde

Ronnepon

Work, work, work (weer)

Ja hoor, het weekend zit er weer op, dat betekend dat er weer veel huiswerk afgeleverd moet worden haha. Hier even wat hoogtepunten :P
CD cover opdracht: random cd van Autechre (net iets te vrolijk geworden...)
Ok ik weet het, ik moet aan mijn portret skills werken...gelukkig ken niemand hier die jeugd van tegenwoordig :D
Dit deed me herrineren waarom ik zo van mijn macbook en wacom houd, renderen in kleurpotlood is tijdrovend! Barscene voor drawing for illustration.
Obsessions and Phobia's: the obsessie voor kennis

toedels & liefde

Man's night out, no biddy's!

Gisternacht weer een soort van 'amerikaans uitgaansleven' hoogte & dieptepunt meegemaakt. Het begon allemaal met een lucratieve bezigheid voor de oudere studenten; zogenaame liquor runs. Omdat de minimale drinkleeftijd zo hoog ligt, vragen de jongeren oudere studenten om drank te halen voor een vergoeding, wat vaak 5 tot 10 dollar per run is. Na enkele runs te hebben gedaan, en weer geld hadden om te stappen kwam Chris binnen met limonade, vodka en bier. Het is bierpunch tijd! Het smaakte nog goed ook!Omdat het paasweekend is zijn vele mensen naar huis gegaan, en de rest van de dames deden mee aan een loopmarathon tegen kanker dus voor die avond waren het alleen de mannen en al snel schreeuwde we dronken uit het raam: Mans night in winthop! no biddy's! (biddy is een vrouwelijke buddy). Ondanks dat het gigantisch hard regende besloten we zonder jas naar de kroeg te gaan. Onder de paraplu's schreeuwde door de straten: Mans night out, no biddy's! Vraag niet waarom maar op dat moment was het hilarisch.
Omdat Tommy's een intree had van 15 dollar zijn we naar de Red Line gegaan, een iets hippere tent met een ouder publiek, en tot mijn verbazing was de muziek hier wel goed, ze hebben zelfs Daft Punk gespeeld! damn gedanst totdat mijn oksels stonken.
Het enigste probleem met Red Line dat elke vrouw minimaal 30 was, en ondanks dat ik toch nog een email heb gekregen van een Eslandse (!) blonde heb ik me besloten het toch voornamelijk bij dansen te houden. Ook had ik geen contant geld meer, maar gelukkig vond ik het gelukzalige gemak van drinken op je creditcard, met alle gevolgen van dien.
Nog een nachtelijke pannekoek gegeten met Chris in iHop, waarna we tot de ontdekking kwamen dat Mark & Brad twee dames hadden meegenomen uit Red Line, de jongste was 34... damn. En ook de gasten vonden dat ze in het licht een stuk minder apetijtelijk waren, maar dat mocht de pret niet drukken, en er werden weer biertjes gepopt en gedanst op de opposites. "are they really singing bitches are touching my penis!?"
Uiteindelijk nog dronken zitten Skypen met Dennis die alweer wakker was...lang leve het tijdverschil haha

Here comes the sun

Dat de muziek van de Beatles tijdloos blijft is vandaag opnieuw bewezen door een willekeurige straatmuzikant in Harvard Square die werd toegejuigd toen hij aan bovenstaand nummer begon, wat is het daar heerlijk als het zonnetje schijnt, want de lente is ook hier eindelijk begonnen! 18 graden is een baas!
Het enigste nadeel is echter dat de hoeveelheid huiswerk wel hetzelfde blijft, dus dat betekende me macbook inpakken, wacom mee en in het gras voor Lawrence Hall liggen mmm... Heb zelfs draadloos internet van de bibliotheek haha

Ook is het vandaag nog precies 1 maand voordat ik weer terugvlieg naar Nederland, de tijd vliegt letterlijk en ik vind het een vreemd idee om al over thuiskomen na te denken.

Maar eerst nog even genieten van het weertje en mijn net aangeschafte Large Peet's Coffee of the Day, terwijl ik 'Here comes the sun' nog maar een keertje afspeel op mijn iTunes...

Kom op zonnetje ga maar wiebelen wiebelen

Red Socks, Ed Sox & Slumberparty

Hier even een snel blogje met het moraal dat je van te voren nooit weet hoe bizar een avond kan worden. Gister opende het Honkbal seizoen, en laat onze school nou net naast Fenway (het stadion van de Boston Red Socks). Zo waren er menigtes dronken mensen op Kenmore square met flaggetjes en spandoekjes en als klap op de vuurpijl vlogen er ook nog wat vliegtuigen over ter ere van de opening van het seizoen.

Dit vroeg uiteraard om een feestje, dus die nacht, na dat het huiswerk braaf is gedaan, stapte Ik, Chris, Jason en wat meiden in de auto om richting Fenwey te gaan, aan de andere kant van de stadion zit namelijk een kroegenstraat. Zo belande we in een 3 verdiepingen hoog complex volgens mij genaamd Ed Sox (als ik zo naar mijn stempel kijk) met meerdere barren, bowlingbanen, pooltafels en pingpongtafels, en de bovenste verdieping hadden ze het dak eraf gehaald voor de rokers (geniaal idee btw). De avond vulde zich een beetje met gesprekken over liefde en sex, ik sprak met een meid die wachtte op de ware, terwijl ik eerder een huis- tuin- en keuken-hedonist ben. T was een interesant gesprek.
Net voor sluitingstijd werden we er echter uitgegooid omdat een bepaald iemand van ons gezelschap het ze nodig vond om iets te gaan doen met een van de meiden op de wc...juist...
Terug aangekomen besloten we spontaan een slaapfeestje te organizeren in mijn 2de kamer, uit alle uithoeken van Winthrop werden matrassen, kussens en dekens gehaald en de hele ruimte leek 1 groot bed waar iedereen na veel kwajongens streken uiteindelijk op in slaap viel. Het was een feestje!

Worldwide pillowfight day 2009

Vandaag was het world wide pillow fight, overal ter wereld werden er op een guerilla achtige manier gigantische kussengevechten gehouden. In Nederland was er 1tje vandaag in Amsterdam, en uiteraard had Boston ook zijn kussengevecht, in het Columbuspark naast Quincy Market. Het was idee dat iedereen zo onopvallend mogelijk zich op een bepaald moment in het park bevind totdat het startsein wordt gegeven. En je kon zo'n 10 minuten van te voren de spaning al voelen, overal zag je kussens verstopt in boodschaptassen of onder jassen.

En toen gebeurde het, een mexicaanse worstelaar met een sirene een gast verkleed als giraf met de amerikaanse vlag renden plotseling het park in, het was gelijk totale chaos.

Foto's kunnen de hectiek niet echt vastleggen, dus daarom heb ik ook een impressie filmpje ervan gemaakt haha.


Na afloop ben ik nog even wezen sightseeen in het pitoreske North end in Boston, een oude wijk en vooral bekend als een italiaanse buurt. Langs Cop hill cemetery park en beacon hill gelopen, zag er allemaal vet uit.
Oja en dit zijn de 'tantu vette patta's die ik in NY heb aangeschaft :)

Nog iets meer werk

Voordat ik weer begin met een weekend vol huiswerk, hier nog een kleine spam met 2 werken van deze week
Character design; karikaturen van karakters uit een serie / film, uiteraard kon ik niet laten om zoolander te doen :D
Obsessions and Phobia's: Pyromania

Eindelijk klaar!

Ja hoor, na vele uren bloed, zweet en tranen is mijn project voor digital illustration eindelijk af! Whohoo, dat moet vanavond gevierd worden :D Voor de geintreseerde heb ik verschillende fases opgeslagen.
Om wat diversiteit in mijn portfolio te creëren besloot ik een science fiction stuk te maken, na wat doodelen kwam ik op het idee een hypermoderne robot tegen een opwindspeeltje te zetten.Omdat een ronde vorm in perspectief altijd lastig is besloot ik hem eerst snel te renderen in Blender, een gratis 3d programma, zeker aan te raden om te downloaden.
Daarna heb ik de render in photoshop overgetrokken in paden, zo kreeg ik een helder draadmodel van de figuren.
Een snelle rendering en het plaatsen van het licht en kleurbepaaling. Hier had ik meerdere versies van gemaakt (colorcomps) en deze hierboven was naar mijn mening het interesants.
Om de compositie en het gevoel van diepte te versterken zette ik er een snelweg bij, let hierbij op het feit dat alle lijnen van de snelweg richting 1 van de 2 robotten wijzen. Compositietheorie is n baas.
Daarna renderen, texturen toevoegen en details erin schilderen, wat met levels, variations & photofilters experimeteren en zie hier het werk in zijn uiteindelijke versie, kan zo de portfoliomap in :D

toedels & liefde